Ronddenken in de gemeente Winsum

Wij zijn te gast in de winddichte dijkwoning van de heer Buijs, doordenker te Den Andel. Nu het jaar teneinde zeurt zijn we benieuwd naar zijn verheffend gedachtengoed. Maar eerst een kopje kruidenthee natuurlijk. 
Al na het eerste slokje, gloeiendheet weggeslurpt, steekt de filosoof der vette klei van wal. Ik ben gestopt met het traditioneel denken, van A naar B zeg maar. 
En wat daar zoal de reden voor was? 
De conclusies mevrouw, de conclusies. Vroeger begon men met een leeg hoofd bij A en werd geacht bij B te concluderen. De geschiedenis achterhaalt echter met reuzenvaart alle eerdere conclusies als half, driekwart, of zelfs geheel fout. Nu, door deeltjesversnelling, zelfs Einsteins samenvatting van alles en niets achterhaald wordt, blijkt het moment voor mij gekomen. Ik richt mij in het vervolg op ronddenken. 
Ronddenken? 
Precies. Men begint bij A, maakt een mild krommende wandeling door de krochten van het verstand, om vervolgens weer keurig bij A uit te komen. Simpel toch? Eigenlijk verbazingwekkend dat ik er niet eerder ben opgekomen.
Uh.. met alle respect heer Buijs, maar is dat ronddenken van u niet hetzelfde als navelstaren? 
Beslist niet, hoewel een zekere bekwaamheid hierin wel tot aanbeveling strekt. Wel goed schoonhouden anders ziet men door het pluis de navel niet meer.
Maar, als men door dat ronddenken van u altijd weer bij het beginpunt uitkomt dan.. uh.. dan verandert er nooit meer iets. 
Precies mevrouw de journalist. Onbeweeglijkheid wordt onze nieuwe religie. Wegens het ontbreken van verandering, immer veroorzaakt door lineaire domdenkers, zal de ronddenkende mens zich veilig en gelukkig voelen, een ideaal dat tot nu toe slechts in Noord Korea lijkt bereikt. 
Uw verslaggever wil protesteren. Dit gaat haar werkelijk te ver, maar de heer Buijs lijkt zich in een ander oord te bevinden. Hij is waarschijnlijk iets aan het ronddenken.

Joh en de musical

Joh zijn ouders doen hem op de musicalvereniging. Op school doet hij aan alle toneelstukjes mee. Zijn stem klinkt helder als een carillonklokje. Dus..

Twee maal in de week meldt hij zich bij het wijkgebouwtje. Om te musicallen.

Dan worden de rollen verdeeld. Voor de komende uitvoering. Het betreft een gezongen sprookje. De eerste mannelijke hoofdrol, 'de Roverhoofdman', is voor een grote jongen met een hazelip. Hij zingt fluitend door zijn neus. De tweede mannelijke hoofdrol, die van 'Prins', is voor de dochter van de voorzitter. Zij heeft een enorme boezem en zingt oortergend vals. Joh voelt de bui al hangen. Als alle sprekende rollen zijn verdeeld is het zijn beurt. Hij is 'eerste poortwachter'. Hoeft niet te spreken of zingen. Wel moet hij heel lang stilstaan. Met een kartonnen speer in de hand.

Bij thuiskomst meldt hij dat de musicalvereniging is opgeheven. Wegens gebrek aan belangstelling. En dat hij op voetbal wil.  

Joh is een beest

Joh is alleen thuis. Zijn vrouw doet Kerstboodschappen. Joh mag niet mee want... geneigd tot impulsaankoop.

Hij leest in de bijlage van de krant. Over het beest in de man. Dat de man zijn beest terug moet vinden. Hij wordt veel te metro. Het lijkt Joh wel wat. Als hij zijn beest vindt zal zijn vrouw nogal opkijken. 'Dan' denkt Joh dierlijk 'dan uh... zwaait er wat.'

Hij kleedt zich naakt en schuift een sok om zijn piemel. Van geitenwol. Stoer zwengelt hij voor de spiegel. Hij is een Beasty Boy, een seksuele moordmachine. Het nieuwe jaar gaat beslist een andere Joh aanschouwen. Een beest van een Joh.

Enthousiast zwengelt hij door het huis. Zijn wilde dans zwiept een kerstengeltje van de vensterbank. Tussen de verwarmingselementen. Joh krijgt het maar net te pakken. Als hij het terug wil plaatsen blijkt zijn arm vast te zitten. Onwrikbaar vast.

Het beest in Joh is nu werkelijk wakker. Hij wil verdorie zijn arm er wel afzagen. Net als in de film. Maar hij heeft geen zaag.

Dan roept een claxon. Zijn vrouw toetert. Dat hij de boodschappen naar binnen mag sjouwen. De muis in Joh piept zachtjes.