Vriend Huib
Ik maakte vandaag een wandelingetje onder een zwart en dreigend
uitspansel en daar kwam ik warempel mijzelf tegen. Ik werd onmiddellijk
getroffen door een ernstig vooroordeel. Wat een rotkop zat er op mij
zeg. Onbetrouwbaar en onsympathiek bovendien. Andere woorden heb ik er
niet voor. Maar u kent mij, ik blijf altijd beleefd en voorkomend, dus
ik vroeg hoe het met mij ging. Welnu dat had ik beter niet kunnen doen.
Een duivelse klaagzang werd over mij uitgestort. De hellesluizen des
beklags leken opengedraaid. En maar miepen en zeuren en iedereen behalve
ikzelf had het natuurlijk weer gedaan. Mijn gehele miserabele leven
werd, als een slecht boek, voor me opengevouwen in een woordkeus die ik
lachwekkend had gevonden als het niet de mijne was. Kon ik dan geen
draai aan mijn bestaan geven, een wending, een ommekeer bewerkstelligen?
Waar ik me mee bemoeide luidde de wedervraag en of ik niet iets beters
te doen had? Nou nee, dat niet. Beschaamd wendde ik mij af terwijl
ondertussen mijn huid werd vol gescholden; 'Luilak, leegloper,
palingpeurder, krentenbaard, Mies Bouwman'. Thuisgekomen, met een
pijnlijk rauwe huid en geniepige steken achter mijn slechte oog,
vertelde ik mijn vrouw over de onaangename rencontre. Zij wist, zoals
gewoonlijk, raad. Ik moet mijn wandelingetjes in het vervolg maar niet
meer in eigen dorp maken. De kans dat ik mijzelf tegenkom in Appingedam
of Grolloo is te verwaarlozen en op deze manier kom ik nog eens ergens,
maar het blijft natuurlijk een raar verhaal.
Uw Buijs
Hoi Peter, dit keer vang ik geen bot: je schrijft weer over jezelf! Mocht je dus in Grollo rondlopen, stuur me dan een kaartje. (vriend Frans vierde vandaag z'n verjaardag)
BeantwoordenVerwijderen.... en mocht je nog 'ns op je blog kijken, weet dat ik vaak zit te asen op 'n nieuw verhaaltje. Maar ja, wie ben ik. Zal dan weer'ns bellen?
BeantwoordenVerwijderen