Aldus sprak de heer

Vanmorgen stond er een stukje in mijn krant over katholieke jongeren. Ze gingen iets katholieks doen met de Paus in Madrid. Er werd ze gevraagd over misstanden in hun kerk, pedopriesters en aanverwante misère. Nou, daar hadden ze allemaal wel een antwoord op; Dat was niet hun kerk, dat was een andere kerk, die van vroeger. Bij hun was nog nooit door een zwartrok in hun broekje gewriemeld dus waar hadden we het helemaal over?

Even verderop schreef de krant over een mevrouw in Pakistan. Ze zat al twee jaar in een donkere cel op haar aangekondigde dood te wachten. Iemand had beweerd dat zij, als ongelovige, uit het kopje van een ware moslima had gedronken. De dappere mannen uit het dorp begrepen maar niet waarom het rechtvaardige vonnis nog niet was voltrokken. Dood moest het mens.

Het wordt tijd dat deze God, Allah, Jahweh of hoe hij zich ook maar wil noemen, eens op de televisie verschijnt en decreteert dat het godverdomme nou maar eens afgelopen moet zijn met dat geloof in hem en dat wie het, godverdegodver, toch in zijn hoofd haalt om nog in iets anders dan in Sinterklaas te geloven, de rest van zijn leven niks anders meer te vreten krijgt dan Big Macs met patat en cola. Wie zijn bordje niet leeg eet zal onzedelijk worden betast tot de dood erop volgt.