Vriend Huib, no 1 satéprikker

Ik las kort geleden het boek 'Indische duinen' van Bassie en Adriaan van Dis. Geen geweldig boek vond ik, hij maakte zich er te makkelijk van af. Hij beschreef zijn gezinsgeschiedenis; zijn vader, moeder en twee halfzusjes, Indische mensen, allemaal behoorlijk gestoord, met de vader als eenzaam hoogtepunt. Veel kindermishandeling door een, in het Jappenkamp ongevoelig geworden, man. Een hoop gedoe van Adriaantje omtrent het waarom van al die door hem ontvangen klappen, maar voornamelijk het bewijs voerend dat hij de enige normale van Dis is.

Al lezend moest ik aan jou denken. Jij kreeg er, net als al mijn Indische jeugdvriendjes, ook flink van langs. De methodes mochten dan verschillen; stok, rotan, riem, hand, maar de uitkomst was in alle gevallen gelijk; De jongetjes werden allemaal even onkwetsbaar als hun, door de Japanners gemartelde, vaders. Pijn en verdriet liepen van hen af als waterdruppels van een steen.

Ik moest dus aan jou denken en dacht; 'dat moet vriend Huib beter kunnen'.

Niet omdat hij beter kan schrijven dan de erudiete narcist, dat zou eerst nog moeten blijken, maar omdat hij niet zo een enorme jankbek is. Bijkomend voordeel aan jouw kant is, dat je, sinds de hersensnijder een luikje in je hoofd zaagde, er een derde oog bij hebt. Dat beweerde immers de 'zestigerjaren semi-arts' Bart Huges, die om zijn theorie van trepanatie te bewijzen, geheel eigenhandig een gaatje in zijn voorhoofd boorde (wat waren we toch allemaal leuk en hip in die tijd heh?). Dat het met deze Huges, die glijdend op de schaal van krankzinnigheid het gekkenhuis dicht was genaderd, later niet al te best verliep, doet hier nu even niet ter zake. Dit derde oog, vriend Huib, gaat jou in staat stellen als een heerser uit te kijken over het slagveld van je jeugd en zal het woord 'helikoptervieuw' in een nieuw daglicht stellen. Als je dan later, in kranteninterviews, zegt dat het niet aan jou ligt maar aan dat gaatje in je hoofd, zal je reputatie als bescheiden denker voorgoed zijn gevestigd.

Je hoeft er alleen even de tijd voor te nemen.

Als altijd je vriend,

Peter.