Karin is ambulant

 









Karin zit op een sofa. Ze doet alsof ze zit. Haar billen zweven er een paar centimeter boven. De sofa is bedekt met een dikke laag hondenharen en etensresten.

Ze doet haar ambulante werk. Het gaat over een kantje-boord begaafd jongmens. Diens kantje-boord  begaafde ouders willen van hem af. Liefst vandaag nog.

De kamer is gevuld met broers, zussen, buren, bekenden en veel kratten bier. Uit overdreven grote luidsprekers schalt piratenmuziek.

Karin weet uit het dossier wie zo ongeveer wie misbruikt. Dit gezin houdt het begrip incest wel erg levendig.

Ze krijgt een kop thee aangereikt. Er zitten korsten aan het kopje.

De moeder zegt dat er sprake is van huishoudelijk geweld.

De vader zegt dat Karin de jongen direct mee moet nemen. Anders gebeuren er ongelukken. Er ligt inderdaad een bijl op tafel. De jongen kijkt alsof hij er niet bij hoort.

Karin belooft dat er gekeken zal worden. Naar de toekomst van het jongmens binnen haar organisatie.

Als ze de deur sluit hoort ze de vader roepen. Dattie resultaat wil. Dat ze een klacht kan verwachten. Hij betaalt toch goddomme voor het ziekenfonds?