Les fabuleurs par exemple

We zien een bijna lege ruimte. Slechts een tafel met twee stoelen. Daarop zitten een man en een vrouw. Zij doen een knutselwerkje. Af en toe, klinkt uit een luidspreker de stem van hun creatief therapeut.

Hij; ik ben op Borneo geweest. Pas nog. Ze hadden me gevraagd of ik naar een probleem wilde kijken. Bij de orang-oetang opvang. Nu wil jij weten wat het probleem was. Maar dat hoef jij helemaal niet te weten. Het gaat er hier even om dat ik het opgelost heb. Met losse handen. Alleen door mijn verstand te gebruiken.

Zij: Als je verstand zo geweldig is, wat doe je dan in het gekkenhuis?

Hij: Die orang-oetangs wilden geen fruit meer eten. Van de ene dag op de andere. Broodmager werden ze. En niemand kon er wat mee. Ik zeg die beesten hebben er genoeg van, van al dat fruit. Zie je dat dan niet? Stel jij jezelf eens voor, je leven lang bananen en andere  zoete rommel naar binnenwerkend. Daar zou jij ook helemaal kotsmisselijk van worden.

Zij: Ik heb het met Mick Jagger gedaan...  en met Rob de Nijs.

Hij: Ik zeg geef die beesten één keer een gebakken biefstuk en het probleem is van de baan. Nou lachen. In het Maleis hihihihihihihi. Toen heb ik het zelf maar gedaan. Biefstuk gebakken en tussen die halfdooie apen geflikkerd. In geen tijd was de hele zaak geklaard. Als ze konden praten hadden ze gezegd; mogen wij alstublieft ons fruithapje weer? Een paar uur later waren ze weer zo levendig als maden in een oud lijk.

Zij: Beau van Erven, Hans van Mierlo, Jelle Corstius...  ze hebben allemaal op mijn buik gelegen.