Vanochtend vroeg opgestaan. Denk erover om in het vervolg maar staande te slapen. De rotsbodem trekt het merg uit mijn botten.
Heb de vrouw beloofd me met de opvoeding van de kinderen bezig te houden maar zoek nog een goede tak om ze mee te slaan. Vooral de zoon wil maar niet leren. Hangt maar een beetje voor de grot en staart met lege ogen naar het oerbos. Had een mooi stapeltje vuursteen voor hem verzameld om eens wat van te maken, maar hij heeft alles aan flinters gemept.
Wij waren anders vroeger. Hadden respect voor een mooi stukje vuursteen, maar de jeugd van nu denkt aan niets en voert bovendien geen klap uit. Wat wil je dan vroeg ik. Je kan toch niet je hele leven voor de grot blijven hangen. Geen antwoord natuurlijk. Volgens mij eet hij giftige paddestoelen. Ook hangt hij rond met Neandermeisjes. Die tillen voor iedereen hun huiden op en kennen geen schaamte.
Nee, voordat die zoon van me een beetje jager-verzamelaar is zal er wel een flink stuk van de gletscher gesmolten zijn.
Misschien is het beter om me er niet druk over te maken, maar soms denk ik wel eens; waar moet het met ons dal naar toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten